Rozaniec. Przyczynek do jego historii i znaczenia
Автор: Ks. Marian Nassalski
Год издания:
Imie sw. Dominika jest scisle polaczone z modlitwa rozancowa, poniewaz ten Swiety z polecenia Krolowej Niebios, Patronki swojego zakonu, glosil ludowi odmawianie psalterza Maryi w celu zwalczenia heretykow albigensow. Tradycji tej dowodzi obraz, umieszczony w kosciele sw. Jakuba w Muret a przedstawiajacy swietne zwyciestwo Szymona de Montfort w 1213 nad albigensami. Na obrazie tym Najswietsza Matka podaje rozaniec sw. Dominikowi; z lewej strony Bogarodzicy klecza Fulko, biskup tuluski, i Szymon z Montfort. Dwoch synow sw. Dominika Alanus de Rupe, o ktorym wyzej wspomnielismy, i Jakub Sprenger, przeor kolonski, przyczynili sie bardzo do rozszerzenia rozanca wymownymi kazaniami, w ktorych wykladali tajemnice, poniewaz ich rozwazanie nalezalo juz wtedy laczyc z odmawianiem tej modlitwy. Gdy Papiez Sykstus IV-ty dnia 12 maja 1479 slawna bulla ‘Ea quae ex fidelium’ ubogacil odpustami odmawianie rozanca, prawie we wszystkich krajach zaczely powstawac bractwa rozancowe. Niedokladna w niektorych punktach forma rozanca coraz wiecej sie ustalala a sw. Pius V, zatwierdzajac modlitwe koscielna w zakonczeniu pozdrowienia anielskiego, bulla ‘Consueverunt Romani Pontifices’ z dnia 17 wrzesnia 1569 ostatecznie ustanowil istote tego nabozenstwa, zlozonego z modlitwy ustnej i rozmyslania tajemnic, jak sie ono dotad odmawia.
Recepcja filozofii Immanuela Kanta w filozofii polskiej w poczatkach XIX wieku. Czesc 3: Polemiki z Janem Sniadeckim
