Скачать книгу - Pamietnik Prababki

Полный вариант заголовка: «Pamietniki Jangzara Polaka : przed rokiem 1500 napisane».

Z pamietnika poznanskiego nauczyciela to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, wydana po raz pierwszy w 1880 roku. To opowiesc poznanskiego nauczyciela o jednym z uczniow, dla ktorego byl prywatnym korepetytorem, Michasiu.Michas byl chlopcem przecietnie zdolnym, ale bardzo wytrwalym i sumiennym. W obawie przed zmartwieniem ukochanej, chorej matki, Michal uczyl sie dniami i nocami, brakowalo mu jednak przede wszystkim umiejetnosci „wyjezyczenia sie” w surowym srodowisku szkolnym. Historia Michasia to pretekst do krytyki metod nauczania w szkolach zaboru pruskiego – ogromu materialu zadawanego na pamiec, szykan z powodu slabszej znajomosci wykladowego jezyka niemieckiego, surowej dyscypliny. Nauczyciel reprezentuje stanowisko pozytywistycznego idealisty, jego postawa promuje inne metody dydaktyczne, pelne zrozumienia oraz przekazywanie przydatnej wiedzy.

Pamietnik egotysty to druga z powiesci Stendhala o charakterze autobiograficznym – po Zyciu Henryka Brulard. Zostala opublikowana w 1892 roku.Dotyczy zycia Stendhala w Paryzu w latach 1821–1830. Opisuje rozne relacje z ludzmi – zarowno towarzyskie, jak i z kobietami. Opowiada takze o swojej podrozy do Anglii, w celu zobaczenia sztuk Szekspira, ktorego uznaje za jedna z najwazniejszych osob w zyciu. Powiesc nie zostala ukonczona i opublikowano ja wiele lat po smieci autora.Marie-Henri Beyle, piszacy pod pseudonimem Stendhal, to jeden z najslynniejszych francuskich pisarzy poczatku XIX wieku. Byl prekursorem realizmu w literaturze – uwazal, ze zostanie zrozumiany dopiero przez przyszle pokolenia. Sformulowal koncepcje powiesci-zwierciadla.

«Щоденник пані Ганки» – останній твір відомого польського письменника Тадеуша Доленги-Мостовича (1898–1939), що побачив світ напередодні нападу гітлерівської Німеччини на Польщу (сам письменник загинув у перші дні війни). В основі роману – захоплюючий детективний сюжет, що щирою розповіддю у своєму щоденнику веде пані Ганка Реновицька (під цим псевдонімом – начебто справжня дружина дипломата, чарівна, розумна і витончена жінка вищого світу довоєнної Польщі). Сам автор презентував свій твір як «документ, що відображує спосіб життя і мислення сучасної культурної жінки, а також її середовища». Бо ж саме такі особистості, за його зізнанням, формували тон і характер цілої епохи.